• Agile en Scrum Basics

Ik knok niet meer tegen de winter

Geef mij maar de zomer! En sla de winter maar over. Waarom? In de zomer heb ik energie voor honderd, in de winter moet die uit mijn tenen komen. Daarom leerde ik mezelf aan om mijn zomerse energie heel kunstmatig door te trekken naar de winter. Lang was dat een fikse strijd. Of beter gezegd: ik heb er een strijd van gemaakt. Want ik wilde alleen maar knallen, gave dingen doen, erop uit, gas erop, eroverheen en dóór! Maar toen merkte ik dat ik iets vergat. Iets heel belangrijks.

Met de deur in huis: ik vergat dat ieder seizoen een eigen kracht heeft en dat het geen enkele zin heeft (en zeker niet de bedoeling is) om je daartegen te verzetten. Alleen maar voor de zomerse energie gaan, betekent automatisch dat je de rijkdom van de andere jaargetijden misloopt. En, hoe lekker die vibe ook is, alleen maar doorknallen zoals in de zomer put je uit. En constant in de actiestand staan is niet diep genoeg om tot echt vernieuwende ideeën te komen.

Sinds een paar jaar knok ik daarom niet meer tegen de andere seizoenen. In plaats daarvan benut ik ze. Zeker nog niet perfect, het is werk in uitvoering, maar ik zet elk jaar een stap. Noem het iteratief. Het enige nadeel van die jaargetijden? Op een mensenleven zijn ze niet heel kortcyclisch. Zeker niet voor een Agilist als ik. Desalniettemin, ik kijk er nu als volgt naar.

Lente: ruimte maken voor vernieuwing

In de lente pak ik bewust ruimte om te vernieuwen. Ik kijk om me heen, haal frisse ideeën op en laat los wat ingedut is. Ik zet koers, niet door te forceren, maar door te kiezen.

Zomer: doen, groeien, volhouden

De zomer is actie. Toewijding. Doorzetten. Dit is het seizoen waarin ik water geef aan dat wat in de lente is ontkiemd. Waar ritme, discipline en aandacht het verschil maken.

Herfst: oogsten en zichtbaar maken

In de herfst oogst je. Niet alleen resultaat, maar ook inzicht. Wat heeft gewerkt? Wat mag gezien worden? Wat leverde waarde op? Het moment om samen trots te zijn op wat er staat.

Winter: verstillen, leren, verdiepen

De winter brengt rust. Het seizoen waarin ik vertraag, reflecteer en lessen trek uit wat was. Juist in die stilte ontstaat inzicht. En zodra dat er is, begint de lente vanzelf weer te roepen.

En toen viel me iets op…

Voor de oplettende lezer: deze cyclus lijkt verdacht veel op Agile werken. En al helemaal op Scrum.

• Lente als Sprint Planning: je kiest richting en bepaalt wat je écht belangrijk vindt.
• Zomer als Daily Scrum: je komt in beweging, maakt meters, lost blokkades op.
• Herfst als Review: je oogst, maakt waarde zichtbaar en betrekt je stakeholders.
• Winter als Retrospective: je reflecteert, leert en scherpt aan voordat de nieuwe cyclus begint.
  

Scrum is eigenlijk een seizoenssysteem, maar dan wel kortcyclisch. Je hoeft geen heel jaar te wachten om iets te leren. In sprints kun je iedere maand (of zelfs iedere twee weken) genieten van lente, zomer, herfst én winter. Zo volg je met Scrum het ritme van de natuur, maar dan in een tempo dat past bij ons werk én bij onze energie.

In welk jaargetijde zit jouw winst?

De jaargetijden zijn misschien minder kortcyclisch dan ik zou willen, maar gelukkig is werken met Scrum dat wél. Het helpt me om met regelmaat te vernieuwen, te knallen, te oogsten én te bezinnen.

Wanneer ben jij op je best? En welk jaargetijde zou jij, met je team, bewuster willen doorleven? Deel het met me of maak een afspraak. Ik ga er graag samen dieper op in.