Agile Iron Man

Agile een Iron Man finishen

Stel je voor. Je bent al zeven maanden aan het trainen voor die ene droom: het uitlopen van een hele triathlon in Kopenhagen. En dan is daar corona. De Deense overheid reageert daadkrachtig en last de race af ver voor het startschot. Een transfer naar Iron Man Tallinn biedt ook geen soelaas. Hoe ga je dan Agile om met je droom? Hoe creëer je waarde in snel veranderende omstandigheden? Trainer en coach Steije de Lat vertelt hoe hij is omgegaan met deze situatie en geeft krachtige tips aan Agile teams.

1. Teruggaan naar de ‘waarom’

Kopenhagen was een bewuste locatie, omdat deze het beste aan te reizen was voor vrienden en familie. Door mentaal terug te gaan naar de ‘waarom’, namelijk het leveren van een ultieme sportieve prestatie in het bijzijn van vrienden en familie, ontstond een nieuwe optie: een eigen Iron Man organiseren waarin vrienden en familie konden participeren door een stukje mee te zwemmen, fietsen en/of lopen. Het resultaat? Een dag met een veel sterkere verbinding met vrienden en familie dan ik mij had kunnen voorstellen.

2. Spreek je twijfels uit

Toch was ik aanvankelijk niet enthousiast over deze optie. Waarom niet? Dat kon ik niet echt beargumenteren. Mijn vriendin hielp mij om duidelijk te maken waarom ik zo gereserveerd was over deze optie: ik was hartstikke bang om te falen onder toeziend oog van iedereen die ik liefheb. 

Toen ik dit eenmaal uitgesproken had, was de keuze minder dan een dag later gemaakt. Ik ga dit doen en laat me niet tegenhouden door angst.

In organisaties zie ik vaak het gedrag ‘we werken nog even verder voordat we het aan de stakeholders laten zien, want nu snappen ze het waarschijnlijk nog niet’. Radicale transparantie is hier voor mij het toverwoord: als je je product laat zien én je eigen twijfels uitspreekt, krijg je een gesprek van persoon tot persoon. Presenteer je enkel je product? Dan krijg je waarschijnlijk minder waardevolle feedback en een mindere band met stakeholders.  

Agile Scrum banner

3. Breek het op in kleine stukjes

Terugkijkend vind ik het nog steeds moeilijk te geloven: 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen én een marathon lopen. Achter elkaar! En toch heb ik het gedaan. Elke sporter zal (vermoedelijk) herkennen dat het in kleine stukjes opbreken van een sportwedstrijd belangrijk is voor de motivatie. Continu subdoelen stellen. En daar ook van kunnen genieten.

Ik zie teams werk opdelen in user stories, maar zelden echt kunnen genieten van het afmaken van een stuk werk of het afronden van alle taken in een sprint. Het stellen van een sprintdoel kan hierbij goed helpen.

4. Geloof in het proces (laat je coachen)

In het trainen voor de ‘grote dag’ trainen triatleten vaak niet meer dan een halve triathlon. Dit betekende voor mij ook onzekerheid: gaat het mij lukken? Begeleiding door een coach heeft mij hierin enorm geholpen. Iemand die je coacht in het proces en bijstuurt waar nodig.

Het makkelijkste is het proces ter discussie stellen na een mindere sprint. Maar in de 10 maanden die ik getraind heb, waren mindere trainingen bijna altijd te verklaren door mijzelf: slecht geslapen, ziek of een slechte planning.

5. Wijk af van het proces (ben je eigen coach)

Mijn coach leerde mij in het begin een belangrijke les: je blijft je eigen coach. En om eerlijk te zijn, ik ben meerdere keren in de val getrapt om toch blind het proces te volgen. Ik heb leren luisteren naar mijn eigen lichaam en gezorgd dat het onderbuikgevoel veel meer een tweede natuur geworden is.Ik geloof dat het Scrum framework veel teams kan helpen.

Ik geloof óók dat het Scrum framework veel teams beperkt, omdat zij hier star aan vasthouden. Gebruik het ritme in je voordeel, maar durf het ook af en toe te onderbreken voor bijvoorbeeld een design sprint. Ga samen met andere teams aan de slag als dit de meeste waarde creëert. Ook als dit betekent dat je de Scrum ‘regels’ moet buigen.

Ook waarde creëren in snel veranderde omstandigheden?